Seneka

Od wiek wieków ludzie zadają sobie pytanie: być czy mieć? Czy można mieć jedno i drugie? Dla współczesnych ludzi bardzo ważne stało się słowo „mieć”. Jednak nie tyle posiadanie czegoś ma wartość, co silne pragnienie dotarcia gdzieś, czy osiągnięcia wyznaczonych celów. Bardzo ważne jest to, by mieć zdrowe podejście do tego co się ma i czego się pragnie.

 

 

Bywa, że prawdziwie szczęśliwi są ludzie ubodzy, dlaczego? Gdyż widzą oni świat w sposób nie zamazany rzeczami materialnymi. Człowiek ubogi ma dokładnie tyle na ile go stać, ale ma też piękną duszę. Wszystko co osiągnął opiera się na jego pracy, mądrości, zaangażowaniu. Chęć posiadania więcej i więcej często sprawia, że stajemy się niewolnikami swojej własnej pracy, tylko jej poświęcamy czas. Pracujemy, by lepiej żyć, ale na przeżywanie tego życia i celebrację chwil nie mamy czasu.

 

Sztuka nie polega na tym, by mieć, jednak na tym, by mając nie zagubić siebie, by umieć się tym, co posiadamy dzielić z innymi, bo tylko przeżywając życie z innymi mamy szansę na to, by nasze życie stało się piękniejsze. Wiadomym jest, że Bóg docenia tych, którzy mają mało, a mimo to potrafią się podzielić, a nie tych, którzy mają dużo i zachowują wszystko dla siebie. Tak często zatracamy siebie, nawet własną godność, by zdobyć pieniądze, które pomogą nam zrealizować potrzeby, które uznajemy za niezbędne. 

 

Czy nie jest tak, że zaczynamy służyć kultowi pieniądza? Powinno być zupełnie odwrotnie, to pieniądze mają służyć nam. Im więcej mamy, tym więcej chcemy mieć, gubimy się w pogoni za lepszym, szybszym, piękniejszym, wartościowszym, nowszym itd., a tak naprawdę prawdziwej wartości tego nie znamy. Pieniądze powinny dawać nam wolność, możliwość podróżowania, odkrywania, powinny dawać nam szczęście, możliwość dzielenia się nim z bliskimi, powinny dawać nam niezależność, która jednak jest czuła na potrzeby słabszych.

 

W życiu nic nie przychodzi łatwo, im trudniej nam coś zdobyć, tym bardziej to cenimy i tym samym tym trudniej nam się tym dzielić. Jednak to, co zdobędziemy w konsekwencji będzie tylko z nami tu na ziemi, a później zostaniemy tylko z tym, co jest w nas, z naszą duszą, z tym, co przeżyliśmy, jacy byliśmy. Nauczmy się doceniać nawet to, co najmniejsze, szczęście ma naprawdę różne oblicza i to czyni go tak pięknym i wyjątkowym. Nie pozwólmy, by nasza potrzeba więcej i więcej przyćmiła nam dobro, piękno i prawdę, którymi powinniśmy się w życiu kierować, starajmy się by zdobywać to więcej bez krzywdy w stosunku do innych.