Udając się do szpitala w głównej mierze przywiązujemy wagę do takich kwestii jak trafna diagnoza, szybko i skutecznie wdrożona terapia, rzadko zastanawiamy się nad kwestiami formalnymi np. zgodą na zabieg medyczny, dostępem do dokumentacji medycznej związanej z naszym pobytem w szpitalu, dostępem do informacji o naszym stanie zdrowia, a nawet taką kwestią, jak prawo odwiedzin. 

 

 

Wszystkie te kwestie zostały uregulowane normatywnie, a ich znajomość pozwoli uniknąć (wcale nierzadkich) sporów z kierownictwem szpitali czy przekonania administracji szpitala do naszych racji. W pierwszym z serii artykułów znajdziecie podstawowe informacje na temat dostępu do dokumentacji medycznej.

 

Dlaczego dokumentacja medyczna jest ważna? 

Dokumentacja medyczna  jest ważna ze względu na informacje, które winne zostać w niej zawarte. Na szpitale (a szerzej na inne podmioty wykonujące świadczenia medyczne) został nałożony obowiązek prowadzenia i przechowywania dokumentacji medycznej. Dokumentacja medyczna musi też zawierać wskazane przez ustawodawcę informacje, w szczególności te dotyczące przebiegu całego procesu leczenia, czyli postawienia diagnozy, zastosowanej terapii, lekarzy prowadzących leczenie itp. Zauważmy zatem, że te dane zawarte w dokumentacji medycznej są podstawowym źródłem do oceny prawidłowości prowadzonego leczenia. Stąd tak ważna jest rzetelność tej dokumentacji i dostęp do niej pacjenta i jego rodziny.  Rozumiemy także, że ze względu na te dane (prawnicy mówią o danych sensytywnych) krąg osób mających dostęp do dokumentacji medycznej musi być ograniczony.   

                     
Kto ma dostęp do dokumentacji  medycznej? 

Zauważmy, że ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta zaliczyła prawo dostępu do dokumentacji medycznej do katalogu podstawowych praw pacjenta.  Jednocześnie ustawodawca uregulował kwestię dostępu do dokumentacji medycznej, zapobiegając w ten sposób arbitralnym decyzjom kierowników placówek zdrowia. Zgodnie z ustawą placówka zdrowia winna udostępnić dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. Głównym adresatem uprawnienia do dokumentacji medycznej jest oczywiście sam pacjent. Niezmiernie istotne jest jednak to, żeby  pacjent upoważnił także inne osoby do dostępu do dokumentacji medycznej. Najczęściej tymi osobami są osoby najbliższe dla pacjenta. Zapamiętajmy, że bez takiego upoważnienia osoby te nie będą miały dostępu do dokumentacji medycznej. 

Zwróćmy także uwagę, że obok upoważnienia umożliwiającego dostęp do dokumentacji medycznej za życia pacjenta ustawodawca przewidział także drugie upoważnienie tj. do wglądu w dokumentację medyczną po śmierci pacjenta. Bez tego drugiego upoważnienia rodzina nie uzyska dostępu do dokumentacji medycznej w razie śmierci pacjenta. 

W konsekwencji, dla zagwarantowania swoim najbliższym dostępu do dokumentacji medycznej pacjent powinien pamiętać, żeby udzielić dwóch upoważnień, czyli upoważnienia umożliwiającego dostęp do dokumentów za jego życia, a także upoważnienia umożliwiającego wgląd do dokumentów po jego śmierci. Jeżeli zatem lekarz przedstawia formularz niekompletny, nie zawierający treści któregokolwiek z tych upoważnień domagajmy się swoich praw!    

 

W jaki sposób realizuje się prawo dostępu do dokumentów?

Zgodnie z ustawą  o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta udostępnienie dokumentacji osobie upoważnionej przez zmarłego pacjenta obejmuje wgląd do dokumentacji, a także sporządzenie wyciągów, odpisów lub kopii dokumentacji medycznej. Placówka zdrowia może żądać opłat za sporządzenie kopii. Pamiętajmy jednak, że wysokość tych opłat została ustalona ustawowo i nie może przekraczać wysokości wskazanej w ustawie.   

 

autor: Dariusz Światowiec

foto: medicamo.pl